Ιάκωβος, ο νέος ασκητής, γεννήθηκε το 1920 στα αγιασμένα χώματα της Μικρασιατικής Μάκρης από γονείς ευσεβείς ανδρώθηκε στο χωριό Φαράκλα της Ευβοίας.Από μικρή ηλικία ξεχώριζε στο χωριό του για την πολλή ευσέβεια και σύνεση, ώστε όλοι τον αποκαλούσαν
<< παπα-Ιάκωβο>> . Αν και αποστερήθηκε την κοσμική σοφία, πλουτίσθηκε δαψιλώς από την σοφία του Θεού.
Καθαγίασε την εποχή μας με τη θεοφιλή πολιτεία του στη Μονή του Οσίου Δαβίδ, όπου ασκήτευσε επί σαράντα συναπτά έτη και αναδείχθηκε πρότυπο ταπεινώσεως και αδιαλείπτου προσευχής διακονώντας την ημέρα τους πατέρες της Μονής με περισσή αγάπη και αγρυπνώντας τη νύκτα από του Οσίου Δαβίδ.
Ως ηγούμενος της Μονής επί δεκαέξη έτη την ανέδειξε φάρο τηλαυγή της Ορθοδοξίας προσελκύοντας πλήθος μοναστών και προσκυνητών.
Βράχος ακλόνητος υπομονής και πραότητας δείχθηκε ισοστάσιος των παλαιών ασκητών διακρινόμενος για την απλότητα και διακριτικότητα του. Προικίσθηκε με προορατικό χάρισμα και με την προσευχή του εστήριξε και εθεράπευσε πολλούς.
Οαση πνευματική η παρουσία του στον κόσμο ανέψυχε τους οδοιπόρους της ζωής και ξεκούραζε τις ταλαίπωρες ψυχές φιλοξενία σε κάθε προσερχόμενο.
Στύλος φωτοειοδής γενόμενος αρετών εφώτισε την εσκοτισμένη γενέα μας με τις χρυσόλαμπρες ακτίνες των λόγων και των έργων ευποιΐας του. Αφησε τον κόσμο τούτο για να εορτάση τα προσωπικά του Εισόδια στην Βασιλεία των Ουρανών ανήμερα των Εισοδίων της Θεοτόκου του 1991.
ΛΟΓΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΑΚΩΒΟΥ :
<< Αδελφέ μου, που λέγεις ότι είσαι αμαρτωλός, όλοι οι άνθρωποι αμαρτωλοί είμεθα, μόνον
ο Θεός ( είναι αναμάρτητος ) , γι αυτό θα κάνουμε θυσίες στο Θεό, πίστη, πραότητα, υπομονή, ταπείνωση, αποχή των κακών, θείες λειτουργίες, μετάνοιες, νηστείες, για να συγχωρέσει τας αμαρτίας μας.
Μην απελπίζεσαι, ο Θεός βλέπει την ψυχή σου και θα σε βοηθήσει .
" Τίς ήλπισεν εις τόν Κύριον καί κατησχύνθη ! .... έχετε την ελπίδα σας εις τον επί ξύλου τανυθέντα ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ " και όλα θα έλθουν κατ´ ευχήν >>.
Ας έχουμε την ευχήν του και τη ευλογίαν του.
Αμήν.